Ik ga op reis en ik neem mee…

1133 +1 dag, want het was een schrikkeljaar, heb ik nu MS. Dit is het 27ste stukje dat ik erover schrijf. In het begin is dat geen punt, er gebeurt veel, je hele leven staat op zijn kop en het leren omgaan met je nieuw “verworven” beperkingen geeft veel stof tot schrijven.
Het lijkt op: Ik ga op reis en ik neem mee, maar dan omgekeerd in plaats van steeds meer neem je steeds minder mee, behalve gewicht dan want daar blijft maar van bijkomen.
Je gooit een gezond lijf in een koffer en in de loop der tijd moet je steeds meer achterlaten. Het tempo waarin je functies uit je koffer zien verdwijnen is voor iedereen anders, in mijn geval gaat het (gelukkig) nog steeds heel erg langzaam, ik kan alles nog maar wel met steeds meer moeite. Mijn leven kabbelt op dit moment zo’n beetje voort, er gebeurt eigenlijk niet zoveel behalve dan dat mijn onlangs aangeschafte Vaporiser waarover ik schreef in “Wat kan er mis met Cannabis” in de fik is gevlogen.
Ik gebruik mijn vaporiser elke avond voor het slapen, die zondagavond zet ik hem aan en hoor geknetter en ruik verbrand plastic, slim als ik ben (nog wel) heb ik het apparaat uitgezet en ben ik zonder “hulp” gaan slapen. De volgende ochtend heb ik direct het bedrijf opgebeld dat mij dit apparaat geleverd had, ik kreeg een bijzonder vriendelijke meneer aan de lijn die mij heel erg graag een nieuwe vaporiser wilde opsturen en zocht naar een oplossing om dit zo snel mogelijk te kunnen doen, ik moest natuurlijk wel op de een of andere manier bewijzen dat het apparaat echt stuk was, opsturen koste dat veel tijd, voordat ik dan een nieuwe zou hebben? en zo we kwamen overeen dat ik een filmpje zou maken van de brandende vaporiser. Zo gezegd zo gedaan, telefoon aan, stekker erin, het is een spectaculair filmpje geworden met steekvlammen en een hoop geknetter. Al snel nadat ik het filmpje naar de medewerker had gemaild kreeg ik een reactie, “zo hé, dat ziet er ernstig uit, we hebben dit apparaat direct uit de webshop gehaald en sturen jou meteen een andere op,” en inderdaad werd er volgende dag aan mijn deur gebeld en kwam de postbode mij een pakketje brengen.
Om terug te komen op waar ik deze column mee begon lijkt dit voorlopig mijn laatste avontuur en ga ik een zomerpauze houden, even niets en weer stof tot schrijven op doen. In het kader daarvan gaat ChaosMansion op vakantie, met de Micra naar Frankrijk, als dat geen nieuwe columns oplevert……