Groot onderhoud

Al best wel lang hobbel ik heen en weer naar het ziekenhuis, ik heb inmiddels een heel setje specialisten verzameld die, mijn door MS geteisterde lijf gaande houden.
Dankzij het MS dieet heb ik steeds minder pillen en poeiers nodig en ook de dokters die daarbij horen staan op een laag pitje.
Behalve meneer de orthopeed, die zag ik geregeld vanwege pijn in de linker heup.
In dit setje horen overigens twee meneren orthopeed. De eerste heeft een foto laten maken, spuitjes gezet en me naar de pijnpoli verwezen. Dit alles omdat hij op de foto’s niet zoveel zag wat niet goed was. Na een aantal gezellige maar vruchteloze bezoeken aan dokter nummer een kwam er een nieuwe dokter, die bestelde een Mri met contrast en gelukkig was daarop wel te zien wat mij al heel lang hinderde en mij elke dag zo pijnlijk lastig viel.
Na een goed gesprek :
Dokter: “tja je hebt MS.”
Ik: “Joh?”
Dokter: “En je bent nog jong,”
Ik:” Ja? En..?”
Dokter: “Zo’n heup gaat 15 jaar mee,”
Ik:” Nou en… ”
Dokter:” Dan is dit waarschijnlijk niet je laatste operatie.”
Ik:” Dus???”
Gelukkig vond de dokter mijn argumenten goed, ik heb nu toch nog de kracht om succesvol te revalideren, wie weet waar ik sta, zit of lig over 15 jaar, ik leef nu en wil de dingen die ik nog kan, doen zonder onnodige obstakels.
En zo kwam het dat ik drie dagen na mijn heerlijke zomervakantie in Spanje mijn koffertje weer inpakte voor drie dagen ziekenhuis. Met een ruggenprik heb ik de hele operatie kunnen volgen, becommentarieert door de anesthesioloog, hij kon namelijk wel over het doek heen kijken, snijden, zagen, vrezen, boren, hameren en een raketje(waterijsje) toe.