Zwaartekracht…

Vroeger toen ik klein was kampte ik met heftige nachtmerries en daar slaapwandelde ik dan bij.

Ik kon midden in de nacht op de gang staan roepen om mijn moeder omdat ik niet wist waar de uitgang was.

Ik had last van aardstralen zei men, mijn bed werd op een andere plek neer gezet en verdult, geen last meer van slaapwandelen en nachtmerries voor zover ik mij dat kan herinneren.

Tegenwoordig heb ik geen last meer van aardstralen maar dat komt misschien wel door de plek waar ik woon want zo vertelde een mevrouw van het CBS die op bezoek was voor een onderzoek, heeft mijn woonplaats het lekkerste water door haar proefondervindelijk ondervonden omdat zij waar zij komt voor onderzoek altijd een glaasje water drinkt maar dit ter zijde.

Waar ik wel last van heb is zwaartekracht, in mijn huis is meer zwaartekracht dan ergens anders, vermoed ik.

Hoe ik dat merk? Nou gewoon, dat alles eerst drie keer de grond heeft gezien voordat ik het kan gebruiken, wat dan? Nou ehhh, alles uit de bestek la, etenswaren uit de koelkast, meestal kan het geen kwaad maar in het geval van de eieren is dat een ander verhaal.

Spullen uit de kelderkast verdwijnen steevast onder het trapje, inmiddels is dat de meest gore plek in huis. Daar waar je de meeste verpakkingen niet open krijgt gaat het in dit geval helemaal vanzelf en ligt de inhoud vaak veel en klein over de vloer.

De pillen uit de aluminium doordrukstrips, elke keer hoop ik dat ik sneller bent dan de hond, die denkt dat ik een snoepje laat vallen, overigens heeft de doos met pillen de grond dan ook al gezien..

Nu hoor ik de bezoekers van MSWeb denken ja duh da’s MS ten voeten uit, ja, dat dacht ik ook maar meer mensen hebben er last van. Elke keer als er iets valt dan roept iedereen hier in huis Zwaartekracht, wat een onzin zei een vriendin en liet de mayonaisepot vallen ik zit nu al weken met een mayonaisepot met een boterhamzakje als deksel.

Maar… Het wordt nog gekker want laatst was het er niet! Niks, noppes, nada ik liep met een heerlijke bak zelfgemaakte chocolademousse richting bank en bleef hangen aan mijn oma’s kastje, de bak met overheerlijk chocolademousse viel en toen ik rond keek naar de “schade” zag ik vrij wel geen vieze vette bruine klodders om mij heen tot ik omhoog keek…. enorme flatsen op het plafond. Zou er dan toch heel stiekem iemand zijn die aan de knoppen draait? Want soms voelt dat wel zo voor ons mensen met MS…

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *