Rijtest…

Dus!… nu was ik al op commando van het CBR naar de oogarts geweest en naar een door het CBR aangewezen onafhankelijk neuroloog allemaal reuze gezellig en ik hoop vooral dat mijn bijdrage aan de eerst volgende wintersportvakantie op prijs wordt gesteld.

Inmiddels krijg ik al meer de zenuwen van brieven met het CBR logo op de deurmat dan van de beruchte blauwe enveloppen.

Telkens denk ik nu hebben ze alles wat ze nodig hebben om een beslissing te nemen maar niets is minder waar.

De één na laatste brief meldde dat ze het verslag van de neuroloog niet voldoende vonden en dat ze schriftelijke vragen gingen stellen. Tot op de dag van vandaag weet ik niet wat dat inhield ik denk dat de antwoorden op de vragen hebben geresulteerd in de laatst ontvangen brief waarin ik gesommeerd word een Rijtest te doen.

De meisjes van nu zouden uitroepen OMG, nou ik ben geen meisje meer maar ik kan in dit geval niets anders bedenken om te roepen. OMG…..

Ooit, in een heel ver verleden ben ik begonnen aan autorijles  net als ieder ander.

Dat ging best goed, zo goed in ieder geval dat ook voor mij het examen werd aangevraagd net als bij ieder ander. Ik zakte de eerste keer net als … Nou ja, vele anderen je hebt bofkonten die het in 1 keer halen. Op voor de tweede keer nu nog banger dan de eerste keer “ervaringen uit het verleden bieden in dit geval geen enkele garantie voor de toekomst.” Om een lang verhaal kort te maken 4 keer ben ik gezakt en dus kwam ik in aanmerking voor het staatsexamen. Mijn rijinstructrice van destijds wist te vertellen dat bijna niemand zakte voor het staatsexamen.

Mag ik me even voorstellen: Bijna niemand!

Na de trauma’s van 1993 verwerkt te hebben vond ik de moed om het in 2001 allemaal nog een keer over te doen, andere stad andere omgeving en een tiendaagse rijopleiding maakten dat ik alsnog mijn rijbewijs heb gehaald, logisch anders zou ik nu niet zo worden gekweld door het CBR.

MS de slopende ziekte zeker ook door van alles wat er zijdelings bij komt kijken.

OMG ik moet een Rijtest doen.