Hulpstukken?…

Multiple Sclerose; er is geen reet aan maar je hebt wel een pracht excuus om allerlei hulpstukken te kopen, krijgen of te vragen. Hulpstukken, gadgets en apparaten, ik ben er dol op.

Van de gemeente kreeg ik een meneer op bezoek die oordeelde dat ik in aanmerking kwam voor een rolstoel zodat anderen mij gemakkelijker konden verplaatsen als dat nodig was en ik kreeg ook een invaliden parkeerkaart. Van beiden heb ik al veel plezier gehad.

In de rolstoel heeft mijn vriendin Marjo mij door Antwerpen geduwd toen we samen naar het concert van Rufus Wainwright gingen en met de parkeerkaart zet ik overal mijn Au-tomaatje neer zonder te betalen. Altijd dicht bij de plek waar ik zijn moet, ook al is het druk er is meestal wel een plekje vrij op een gehandicaptenparkeerplaats.

Ik deed met succes een aanvraag bij de zorgverzekering om de geleende trippelstoel te mogen houden. Erg handig, een soort bureaustoel waarmee ik door de kamer en keuken kan rollen.
Op slechte sta-dagen zet ik ’m in de hoogste stand dan kan ik zittend koken en op Facebook heeft al eens een foto gestaan van ‘Me, my Dyson en my trippelstoel’.
Oh, en ik hou van de wasdroger die er kwam omdat ik overtuigend demonstreerde dat de was ophangen betekende dat ik ieder kledingstuk eerst drie keer op de grond liet vallen voor het eindelijk aan de waslijn hing.

Op dagen dat ik lang in bed lig komen de gedachten over het leven op gang.
Over de beperkingen waar je tegen aanloopt, en hoe je die kunt oplossen . En zo lag ik te bedenken hoe ik mijn verjaardagsgeld zou kunnen besteden.
Ik bedacht twee dingen die echt een enorme bijdrage zouden leveren aan mijn bestaansgemak. Ik wilde een kruimelzuiger en een goede, overzichtelijke, en makkelijk schoon te maken blender.
En nu is mijn Dirt Devil gearriveerd en die is zóóóó handig voor mij om kleine stofzuigacties te kunnen uitvoeren! Hondenharen van de bank en gras van de trap; omdat ze het veld in het park heel vaak maaien loop ik ‘s morgens een hoop rotzooi mee naar binnen.
En ook ,last but not least, kreeg ik een Kenwood keukenmachine, een geweldig apparaat dat het maken van lekkere dingen, wat sinds ik thuis ben een steeds grotere passie aan het worden is, een stuk makkelijker maakt.

O ja en natuurlijk, mijn iPad! Inmiddels ben ik daar onlosmakelijk mee verbonden, het is mijn venster naar de wereld.
Wat dat betreft, als je dan al ziek moet worden dan kun je dat maar beter nu zijn dan 30 jaar terug, er is nu zoveel mogelijk op multimediaal gebied!