God bestaat…

Ik heb vanaf april vorig jaar mijn leven verdeeld in een aantal te nemen hordes, dit om ervoor te zorgen dat ik niet gek zou worden.

Een van hordes was na het winnen van de juridische strijd met mijn werkgever, het aanvragen van een uitkering bij het UWV.
Ik had vanuit het werk verschillende ervaringen met het UWV en wist dat het vaak, dankzij mijn vasthoudendheid als begeleider, uiteindelijk  wel goed kwam maar ik bereidde me voor op een energie slurpende onderneming.
Direct na de uitspraak van de kantonrechter heb ik, geholpen door een alleraardigste meneer van de vakbond, digitaal een vervroegde WIA uitkering aangevraagd.

Tegelijkertijd liep er een aanvraag voor een Ziektewet uitkering omdat dat nu eenmaal moet. Lekker duidelijk!?
Toen ik vroeg of de Ziektewet ook contact had met de WIA werd mij verteld; ‘Ohhh neeeee! Dat zijn 2 strikt gescheiden afdelingen!’ En op de vraag of ik de benodigde informatie kon e-mailen kwam als antwoord; ‘Ohhh neeeee! Wij zijn totaal niet gedigitaliseerd!‘
Dus hebben beide afdelingen een zelfde 5cm dik pak informatie van mij opgestuurd gekregen, ouderwets in een enveloppe met een postzegel.

Toen bleek dat er ook nog een derde procedure liep…
Ik werd namelijk gebeld door Ans, en Ans was ervoor om te onderzoeken of de werkgever in aanmerking kwam voor een boete vanwege hun gebrek aan inspanningen tijden mijn re-integratie.
Nou, ik vond zeker van wel en Ans ook, vooral nadat ik nóg meer informatie had opgestuurd.
En omdat het nu eenmaal de aard van dit beestje is heb ik toen aan Ans gevraagd of zij enige invloed had op het toekennen van mijn uitkering, ‘niet direct’ was het antwoord maar ze moest haar bevindingen wel bespreken en kon in elk geval de status van mijn WIA aanvraag bekijken.
Een week later hoorde ik weer van Ans; goed nieuws, ik krijg een IVA uitkering.

Afgelopen week viel de beschikking op de mat, ik krijg een uitkering tot aan mijn pensioen, zonder herkeuring.
Was getekend: Dhr God, verzekeringsarts….