Elk nadeel heeft zijn voordeel.

Deze quote van Johan Cruijff zal nog vaak voorbij komen maar in dit geval heeft het betrekking op het nemen van een hond.

Binnen ons samengestelde gezin, hierna te noemen Chaos Mansion, is er altijd ernstige verdeeldheid geweest over het nemen van een hond. Ik wilde ook wel een hond maar gelukkig zegevierde dan mijn redelijk functionerende brein van de workaholic en dus kwam er geen hond.
Toen ik ziek werd en ziek bleef veranderde natuurlijk alles. Ik was thuis, bewegen is belangrijk en alleen thuis zijn als de rest van Chaos Mansion hun eigen dingen doen is ook niet altijd ideaal.

Uiteindelijk gaf Bram de doorslag.
De kinderen en ik ontmoetten Bram toen wij voor het eerst in 6 jaar op weg gingen voor een ontmoeting met Dick, de vader van mijn kinderen.
Dat wij op zondag 11 augustus de tocht naar Delfzijl aanvaardden had een bijzondere reden, Dick had namelijk te horen gekregen dat hij niet zo lang meer te leven had. De kinderen zien was zijn laatste grote wens die we natuurlijk voor hem in vervulling wilden laten gaan ondanks dat zijn eigen gedrag eraan ten grondslag lag dat hij zijn zoons al 6 jaar niet had gezien.
Dick had een hond Bram, een schat van een beest die het heel goed kon vinden met Sebastian en Sebastian met hem.
Het idee dat een hond weleens een bijzondere uitwerking op hem zou kunnen hebben gaf de doorslag.

Thuis aangekomen hadden we het erover en zoekend op het internet viel ons oog op Alice, een middelgrote witte hond, die vanuit Bulgarije naar Nederasselt (vlakbij ons om de hoek) zou komen. Op zondag 8 september ontmoetten we, in een vieze boerenschuur in the middle of nowhere, een gele (!?) stinkende hond.
En we noemden haar Teun!

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *